Τα κροκοδείλια δάκρυα των ηγετίσκων της Δύσης για τα δεινά του Ουκρανικού λαού είναι η επιτομή της προσποίησης και ο θρίαμβος του κυνισμού. Ποτέ το αίτημα για διαρκή ειρήνη στον κόσμο, ποτέ το αίτημα για σωτηρία του Πλανήτη από την κλιματική αλλαγή δεν ξεσήκωσε τέτοια φρενήρη κινητοποίηση όσο η ΝΑΤΟ-ποίηση της Δύσης, η αναζωογόνηση ενός εγκεφαλικά νεκρού οργανισμού όπως έχει δηλώσει σχετικά πρόσφατα ο πρόεδρος Μακρόν και παρά το γεγονός της αισθητής οσμής ενός πυρηνικού ολέθρου που επικρέμαται πάνω από τα κεφάλια όλων μας. Ποτέ δεν κινητοποιήθηκαν στον κόσμο μέσα σε τόσο σύντομο χρόνο τόσα πολλά κεφάλαια που τσέπωσαν και θα συνεχίζουν να τσεπώνουν οι βιομηχανίες όπλων και το καρτέλ της ενέργειας σε βάρος όλων των λαών και της Ευρώπης και όχι μόνο. Κι αυτό, σε σημείο που να υποπτεύεται κανείς ότι αυτά τα συμφέροντα προκάλεσαν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αυτά τα συμφέροντα ήταν η πραγματική αιτία αυτής της πρωτοφανούς φρενίτιδας. Η εισβολή στην Ουκρανία ήταν απλώς η αφορμή. Το γεγονός αυτό μάλλον πιστοποιείται από την επιθυμούμενη από τον μαέστρο της δυτικής πολιτικής ορχήστρας, τις ΗΠΑ, που έχουν επιβάλει πλέον την άποψη ότι ο πόλεμος αυτός θα είναι μακροχρόνιος γιατί μακροχρόνια θα είναι και τα κέρδη των βιομηχανιών όπλων και ενέργειας. Η ειρήνη δεν τις συμφέρει, τις συμφέρει ο πανικός και ο πόλεμος.

Ποιος κερδίζει λοιπόν από τον πόλεμο και ιδίως από το περίφημο εμπάργκο κατά της Ρωσίας; Σύμφωνα με το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 4/6, ασφαλώς η Ρωσία και οι ΗΠΑ και ποιος χάνει; η Ουκρανία του ανόητου και πονηρού Ζελένσκυ και η Ευρώπη με τους πολύ μέτριους ηγετίσκους της κατά την ευρέως επικρατούσα άποψη, την κυρία με το κοντό ζακετάκι, τον κύριο Μισέλ και τον ολίγιστο κύριο Μπορέλ, αλλά και με τις ηγεσίες των χωρών-μελών. Οι οποίες ηγεσίες, τιμωρούν τις χώρες τους, ιδίως τις χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις, με τις εξωφρενικές τιμές των καυσίμων, γενικότερα με τον καλπάζοντα πληθωρισμό και με τις ελλείψεις προϊόντων. Τιμωρούνται, φυσικά, και πολλές φτωχές χώρες του δύσμοιρου Τρίτου Κόσμου με επισιτιστική κρίση, ενώ τα αμπάρια της Ουκρανίας και της Ρωσίας είναι γεμάτα σιτηρά, που για να διατεθούν όμως, ο Putin ζητά και με το δίκιο του, να αρθούν οι κυρώσεις, που, εν τούτοις, ωφελούν μόνο τη Ρωσία!

Αυτή την απλή λογιστική δεν μπορούν να την κατανοήσουν οι πολιτικά αγράμματοι και άπειροι περί τα γεωπολιτικά ηγετίσκοι της Ευρώπης. Στην Ελλάδα, ένα δείγμα «πολιτικής σοφίας» δίνει ο Υπ. Ανάπτυξης, που φέρεται να ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα θα κερδίσει από τις υψηλές τιμές καυσίμων από τους τουρίστες που θα επισκεφθούν τη χώρα μας το καλοκαίρι, ενώ οι Έλληνες δεν διαμαρτύρονται, αγοράζοντας βενζίνη όπως πρώτα… Και έτσι, οι τιμές των καυσίμων δεν πρέπει να μειωθούν!... Στο μεταξύ, οι πάντα ευφυείς Έλληνες εφοπλιστές, αλλά και οι συνάδελφοί τους άλλων χωρών, με βάση την πάγια αρχή «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», κερδίζουν από την κρίση «εξασφαλίζοντας» τη ροή του Ρωσικού πετρελαίου προς …κάθε ενδιαφερόμενο, με όλες τις δυσκολίες, που, βέβαια, οδηγούν στην αύξηση των ναύλων, ενώ οι «ευφυείς» χώρες της Ευρώπης είναι δεμένες χειροπόδαρα από τους στρατοκράτες του ΝΑΤΟ και από τις πολεμικές βιομηχανίες που θα τις απομυζούν για δεκαετίες. Η οικονομία της Ρωσίας όμως, όχι μόνο δεν κατέρρευσε λόγω των κυρώσεων της Δύσης, όπως πίστευαν αφελώς όσοι τις επέβαλαν, αλλά, αντίθετα, ανθεί, λόγω ακριβώς αυτών των κυρώσεων! Στο χωριό μου έλεγαν «η χαζομάρα δεν έχει κέρατα να φανεί»…

*Δρ. Οικονομολόγος-Συγγραφέας

Θανάσης Φροντιστής (EBR)